The Pill That Cures

Jangan terkejut biawak.... memang tajuk ini tidak ada kena mengena dengan gambar ini (yang saya pinjam dari site lain..)

Yang terkejut biawak tu.. aku..
Ya, aku memang terkejut biawak apabila terjumpa iklan Apa Ada Dengan Cinta di Kyoto.
Hahh... jangan main-main.. filem Indonesia memang ada sengitnya.. filem Malaysia ..hmm .jangan haraplah

Hari itu (2 tahun lepas), entah mengapa langkahku mengikut kehendak hati, melambuhkan punggungku di panggung Mid-Valley .. untuk pertama kalinya menyaji mataku dengan filem Indonesia.

Untuk 10 saat yang pertama, mindaku menyelam beribu kaki cuba mencari perbendaharaan kata yang kian luput dari ingatan.. tetapi semakin dalam diselam , semakin kabur kefahamanku...hei... mana aku boleh faham, Si Rangga and Cinta (pelakon lelaki and wanita utama) bertutur dalam bahasa Jawa la....

Boops ! Sari kata dalam bahasa Melayu ( atau lebih tepat lagi Bahasa Melayu versi Malaysia ) terpapar di layar .. lega hatiku..

Filem ini tidak ada sentuhan teknologi grafik yang canggih,
filem ini tidak adak sentuhan lakonan kelas pertama
...
Filem ini ringkas tetapi telah menyentuh sanubari berjuta penonton di Indonesia dan Malaysia.. termasuk diriku.. (ye ke?)

Perlukah aku malu dengan akuan ini??
Menonton filem ini seolah-olah menjahit balik cebit-cebit cinta monyet kita di bangku sekolah... memberi gambaran indah cinta monyet kita yang tidak pernah berakhir dengan kegembiraan atau kerelaan.

Itulah kekuatan filem ini, dapat mengungkit cebit-cebit cinta di sanubari jutaan penonton.